Paardrijden door het stoffige rode zand van de binnenlanden van Aruba, je zou bijna denken dat je op de filmset van een western bent beland.
Het vlakke, dorre landschap, bezaaid met gigantische cactussen die je ook in tekenfilms tegenkomt, lijkt meer Texaans dan op het Caribisch gebied en het enorme aantal ranches (er zijn er vijf op een eiland dat slechts 34 kilometer lang en een paar kilometer breed is) is al even verrassend.
Paardrijden strand Aruba
De resorts langs de kust van Aruba geven je het gevoel dat je in een Caribische droom bent beland. Het eiland ligt op slechts 25 kilometer uit de kust van Venezuela en veilig verscholen onder de orkaan gordel.
Toch bieden de ruiterpaden, die door ruige ravijnen en over rustige, ongerepte stranden lopen, een uitweg naar de natuurlijke schoonheid van Aruba, een wereld ver verwijderd van de commerciële cruiseschepen en casino’s.
Mijn bestemming was dus de Rancho Notorious in Paradera, waarvan bij de toegangspoort de naam in een stuk drijfhout, dat was verfraaid met vage komische stierenhorens, stond gebrand. Ondanks deze aanvankelijke twijfels, bood de ranch geweldige ruiterpaden en zorgde ervoor dat zogenaamde cowboys het avontuur heel zouden overleven.
Paardrijden strand en landschap
“Wakker worden!” schreeuwde de Venezolaanse hoofd ranchero al knipogend tegen onze kwebbelende groep, die uit 30 personen bestond, terwijl we ons verzamelden in de stallen. “Dit is een paard!
Kijk, hij heeft vier benen! Wanneer paarden en mensen bij elkaar komen, kunnen er problemen ontstaan, maar dat komt alleen maar omdat jij iets stoms doet, niet zij.
Dus als je naar me luistert dan heb je een leuke tijd. Als je niet naar me wilt luisteren, ga dan terug naar het strand en neem nog een cocktail. Tot ziens. “OK?”
Na een controlelijst over de veiligheid en een elementaire rijinstructie heeft hij op basis van ons lichaamsgewicht en ervaringsniveau een paard bij ons gezocht. Als een doorgewinterde beginner – ik heb jarenlang genoten van jaarlijkse rijtochten – heb ik maar niet opgeschept over de paardensport, zodat ik niet zou worden opgezadeld met een koppige merrie of eigenzinnige Buckaroo.
Opgezadeld met Prince, een goedaardig beest met een zacht karakter, sloot ik me aan bij de rest van mijn groep voor een rondje om het weiland.
Voor iedereen, die maar matig bekend is met paarden, is het berijden van een Paso fino, het Colombiaanse ras dat geliefd is bij alle ranches op het eiland, hetzelfde als het ruilen van een handmatige VW Kever voor een Mercedes-automaat.
Pasofino’s hebben de meest vloeiende gang van alle rassen, wat betekent dat je de staande draf – een basisvaardigheid die weken in beslag kan nemen – niet hoeft te leren. Ze zijn ook één van de meest comfortabele paardenrassen ter wereld om mee te rijden.
Paardrijden voor beginners en gevorderden.
De ranch rangschikt beginners als degenen die minder dan 20 keer hebben gereden. Ik sloot me aan bij één van de beginnersgroepen en we volgden onze gids terwijl we wegreden van de ranch.
We merkten al snel dat we ons een weg baanden door een ruig, rotsachtig terrein dat zich af en toe opende naar glorieuze baaien en galoppeerden langs solitaire stranden.
Ja, je hoorde het goed, ik zei galopperen. Deze rijstijl is zeker ontspannend. Je kunt, als je dat wenst, gewoon achterover leunen en genieten van het landschap. En nadat je je hebt vastgezet in het zadel en je zelfvertrouwen hebt opgebouwd, kan zelfs een beginner al snel doorgaan naar vol gas van de benen.
Paardrijden in westernstijl
Je berijdt Pasofino’s in westerse stijl, met langere beugels die in plaats van je hielen worden vastgehouden door de ballen van je voeten, terwijl je je benen uitsteekt weg van het paard. Deze relaxte, yee-hah-gang betekent ook dat je niet hoeft te investeren in rijlaarzen of een gespecialiseerde uitrusting; je kunt zelfs met je gympen rijden.
Het eerste rustige uur van het pad ging door een hectare heet stoffig zand, daarna verkenden we het uitgestrekte, gouden zand van het Wariruri-strand en galoppeerden we langs de Bushiribana-ruïnes.
Er bevond zich goud in hun heuvels. Op het hoogtepunt van de goudkoorts van de 19e eeuw gebruikten piraten dit gebied om hun buit te verstoppen. Vandaag de dag bieden de overblijfselen van een oude goudsmelterij in Bushiribana een handige plek om de paarden even vast te binden en te stoppen voor een welkom drankje en een rustpauze.
Omdat ik mijn snelheidscontrole en de korte uitbarstingen van het galopperen goed beheers, was ik vastbesloten om mijn laatste stukje angst te overwinnen en op de rit naar huis het tempo op te voeren. Voor paardenliefhebbers zoals ikzelf was de fantasie van het galopperen over goud zand, door de branding en de wind in je haren bedwelmend. Dus ik deed het en ik heb het overleefd.
Eenmaal terug op twee benen ging ik uit op verkenning in het binnenland van het eiland door het Arikok National Park, een beschermd gebied dat bijna een vijfde van de landmassa van Aruba beslaat, te bezoeken.
Het is de thuisbasis van wilde geiten en ezels – om nog maar te zwijgen over zijn eigen soort ratelslang – en er zijn fiets-, wandel- en looppaden, die langs uitgestrekte uitgehouwen rotsen, witte zandduinen, indrukwekkende rotsformaties en kalksteengrotten met die tekeningen van de Arawak-indianen onthullen.
Voor mij was het hoogtepunt Cura di Tortuga, een verborgen zwembad dat door rotsen werd beschermd tegen de zee en waar ik mijn schoenen heb uitgedaan om even een duik te nemen.
Ik was als toerist aangekomen, maar ik voelde dat ik als cowboy zou vertrekken.
De passaatwinden en stranden op Aruba.
De passaatwinden die over het eiland waaien hebben twee belangrijke voordelen: ze houden de hoge temperaturen draaglijk en ze produceren uitstekende omstandigheden voor windsurfen.
Palm Beach, 11km ten noorden van de hoofdstad Oranjestad, is hier uitermate geschikt voor en je kunt er ook duiken, parasailen en kitesurfen.
Het nabijgelegen Eagle Beach biedt een rustigere plek om even te dutten en te lezen, maar voor degenen die op zoek zijn naar een afgelegen baai, zijn de rustige stranden van San Nicolas in het zuiden een excursie van een dagje meer dan waard.
Het Boca Grande strand wat “grote mond” betekent, is de beste plek om te kitesurfen, terwijl het ondiepe Baby Beach het rustige, badder gedeelte is van een baai, dat perfect voor kinderen is.
